Eşe Hakaret Boşanma Sebebi Midir?

Evlilik birliğinin kurulmasıyla eşlerin birbirlerine karşı yükümlülükleri de başlamaktadır.

Bu yükümlülüklerden bir tanesi de eşlerin birbirlerine karşı saygılı olmasıdır. Bu sebeple; eşin diğer eşe hakarette bulunması evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olarak boşanma davasına konu olabilmektedir.

Ayrıca; Medeni Kanunun 162. Maddesiyle boşanmanın özel sebepleri içerisinde belirtilen onur kırıcı davranış sebebiyle de boşanma davası açılabilir. Fakat her hakaretin onur kırıcı davranış olarak değerlendirilmesi mümkün değildir. Hakaretin onur kırıcı davranış olarak değerlendirilebilmesi için eşin, diğer eşin iş yerine giderek iş yerindeki arkadaşlarının yanında ağza alınmayacak küfürler etmesi gibi ağır sonuçlar doğuran davranışın olması gerekmektedir. Bu sebeple açılan boşanma davasında; Aile Mahkemesince hakaret sebebiyle müşterek yaşamın çekilmez hale gelip gelmediği dikkate alınmaz, hakaret olayının gerçekleşip gerçekleşmediği üzerinde durulur.  

Her iki sebeple açılan boşanma davasında hakaret eyleminin ispatlanması gerekmektedir. İspat aracı olarak görgü tanıklarının beyanları önem arz etmektedir. Ayrıca hukuka uygun olarak elde edilen Whatsapp, Sms, E-posta, Kamera ve Ses kayıtlarıyla ispatlanması mümkündür.   

Eşin, diğer eşe karşı hakarette bulunması ayrıcı TCK 125. Maddesi gereği hakaret suçunu oluşturmaktadır. Hakarete maruz kalan eş hakaret eyleminin gerçekleştiği tarihten itibaren 6 ay içerisinde Cumhuriyet Başsavcılığına şikâyette bulunarak hakarette bulunan eşin cezalandırılmasını talep edebilir. Önemle belirtmek isteriz ki 6 aylık süre; hak düşürücü süre olup hakarete maruz kalan eşin ayrıca şikâyet hakkını kullanması gerekmektedir. Şikâyette bulunan eş soruşturma veya kovuşturma aşamasında şikâyetinden vazgeçebilecektir.

Hakaretin eşler tarafından karşılıklı olarak yapılması da söz konusudur. Bu durumda açılan bir boşanma davasında; karşılıklı hakaretin eşlerin her iki tarafı da manevi olarak aynen zarar verdiğinden eşlerin eşit kusurlu olduğuna karar verilecektir. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 17.01.2011 tarih 2009/21656E. 2011/1K. Sayılı kararıyla; karşılıklı olarak birbirlerine hakaret eden eşlerin birbirlerinden daha fazla kusurlu olmadığına, eşit kusurlu olduklarına, eşit kusur halinde de boşanma kararı verilmesi gerektiğine, eşit kusurun boşanma kararı verilmesine engel olmadığına sadece talep edilen tazminat ve nafaka hükümlerine etki edeceğine hükmetmiştir. Karşılıklı hakaret sebebiyle açılan ceza davasında ise; olayın durumuna göre tarafların her ikisine veya birine verilecek ceza 1/3 oranında indirilebileceği gibi ceza verilmesinden de vazgeçilebilir.
  

Hakarete maruz kalan eşin açacağı boşanma davasında haklı görülebilmesi için hakaret eyleminin haklı bir tepki nedeniyle yapılmamış olması gerekmektedir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/1906E. 2018/112K. Sayılı kararıyla; davacı karşı davalı erkeğin sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, buna karşılık davalı-karşı davacı kadının, erkeğe ‘‘zürriyetsiz, dürzü, gavat’’ şeklindeki hakaretlerinin sadakatsiz yaşam süren eşine karşı tepki olduğuna ve tepki olarak söylenen hakaretler sebebiyle kadına az da olsa kusur yüklenemeyeceğine hükmetmiştir. 
 

Hakaret sebebiyle açılan boşanma davasında; hakaretin ne olduğu ve ne zaman gerçekleştiği somut bir şekilde sunulmalıdır. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 25.02.2020 tarih 2020/820E. 2020/1538K. Sayılı kararıyla; davalı-karşı davacı kadına isnat edilen hakaret eyleminin ne zaman gerçekleştiğinin ve içeriğinin ne olduğunun belli olmadığına, bu sebeple davalı-karşı davacı kadına kusur yüklenemeyeceğine, davacı-karşı davalı erkeğin tanıklarının beyanlarının maddi olaylara dayanmayıp, soyut ve genel olduğuna, davalı-karşı davacı kadının kusurunun ispatlanamadığına, davacı-karşı davalı erkeğin boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğuna hükmetmiştir.

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 05.02.2018 tarih 2016/10472E. 2018/1320K. Sayılı kararıyla; dosya kapsamına alınan delillerle davalı erkeğin davacı kadına küfür ettiğinin anlaşıldığına, müşterek yaşamı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek boyutta bir geçimsizliğin mevcut olduğuna, davacı kadının davasında haklı olduğuna, tarafların birlikte yaşamasının artık yasal olarak mümkün olmadığına, boşanma kararı verilmesi gerekirken aksi yöndeki davanın reddi kararının hukuka aykırı olduğuna hükmetmiştir.

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 12.01.2016 tarih 2015/9457E. 2016/248K. Sayılı kararıyla; Yerel Mahkemece yapılan yargılama sonucu tarafların eşit kusurlu olarak boşanmalarına karar verilmişse de davalı-karşı davacı erkeğin, davacı-karşı davalı kadına hakaret ve beddua ettiği, bu halde davalı-karşı davacı erkeğin, kadına göre daha fazla kusurlu olduğuna bu sebeple kadın lehine maddi ve manevi tazminat hükmedilmesi gerektiğine hükmetmiştir.
    

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 12.11.2015 tarih 2015/6526E. 2015/21241K. Sayılı kararıyla; yapılan yargılama sonucu toplanan delillerle davalı kadının müşterek eve misafir almadığı, davacı kocanın kardeşini evden kovduğu, gereksiz harcamalarda bulunarak evlilik birliğinin görevlerini yerine getirmediği, davacı kocanın ise davalı kadına sürekli şiddet uygulayarak ve '‘beyinsiz’' diyerek hakaret ettiği, eve misafir gelmesine izin vermediği, Eşine hakaret eden ve sürekli şiddet uygulayan davacı kocanın, davalı kadına göre daha fazla kusurlu olduğuna, Yerel Mahkemece tarafların eşit kusurlu olarak belirlenmesinin ve davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi kararının hukuka aykırı olduğuna hükmetmiştir.